شنا کردن و نکاتی که لازم است راجع به آن بدانید – مجله آسان طب

خبر

برای شروع یادگیری شنای پروانه نخست بایستی از تخته شنا به کارگیری شود و حیاتی یادگیری حرکت دلفین نظیر پا به سراغ آموزش حرکت دست در شنای پروانه بروید. به وسیله قسمت جلویی ساق پا و روی آن، به آب فشار وارد میآوریم و پا به سمت زیر و عقب حرکت میکند. مهم ضربه زدن رانها به قسمت ذیل آب، سمت دیگر تن به طرف بالا حرکت میکند. شنای پروانه در کل یکی از مشقت بار و قدرتیترین شناها به حساب میآید و از همین رو طرفداران متعددی دارد. بههنگام شنا همین قابلیت و امکان وجود دارد تا علفهای هرز و گیاهان دریایی به دور پای شناگر پیچیده و شنا را برای وی سخت کنند. به جهت این که یک شناگر فن ای گردید بهتر میباشد تا هنگامی که به طور کامل شنا را یاد بگیرید و مسلط شوید در کنار افراد اصلی تجربه تر شنا کنید. مهم ضربه زدن پنجهی پا به سمت ذیل شناگر به سمت جلو پیش خواهد رفت. همین کشیدگی پا به سمت بالای آب باسن را به سمت پایین هل میدهد. اکنون ساق پا هم‌زمان از طرفین حرکت کرده و دایرهای را در جهت عقب ترسیم می نماید و کف پاها هم کلیدی فشار خود آب را به عقب میرانند. شنا یک مدل ورزش می باشد که می توان هم به عنوان تفریح وهم به تیتر یک فن ورزشی منحصربه‌فرد از آن بهره برد. هماهنگ نبودن حرکت دستها در شنا پروانه موجب به نیز ریختن کل حرکت شنا و تولید ناهماهنگی در آن خواهد شد. یکی از از نکاتی که به انجام صحیح حرکت دست در شنای پروانه سبب میشود، راحت نمودن دستها زمان پرتاب آن‌ها به سمت جلو است. بیشتر برای دیدن دیوار استخر و انجام برگشت سالتو استفاده حلقه شنا کودکانه میشود. ابتدا خودتان همین حرکات را انجام بدهید و از او بخواهید تقلید کند. زانوهای خود را بچرخانید تا زانوهای خود را در حدود زاویه 90 مرتبه قرار دهید و آنگاه پرسرعت انها را از خود بدور کرده و آن ها را در یک حرکت دایره ای حرکت بدهید و ران پای خود را اصلی نیز نگه دارید. این حرکات حساس هم ماهیچه‌ها شکم را تقویت کرده و از ستون فقرات پشتیبانی بیشتری میکنند. در حرکات مچ و دست که مشابه به حرکات بازو است، باید به قدر حتمی از آب بیرون شوند و به نیز نزدیک شوند. بازوها نیز در حرکت به سمت باطن آب می بایست به شکلی باشند که آرنجها خم شوند. در مرحلهی گیرایی دستها به شکل یک نماد سوال قرار میگیرند، به شکلی که دو دست قطع از ارتفاع تن و در جلو شانهها حرکت میکنند. دویدن بر روی شن های ساحل شدت بیشتری نسبت به دویدن بر روی تردمیل دارد. نکته قابلتوجه این‌که احتمال وقوع چنین حادثهای تماما به منطقهای که در آن شنا میکنید، بستگی دارد.