کریس رابیدو کارگردان تئاتر جمعی هنرهای ویندزور (ACT) عاشق موزیکال های کلاسیک است. اما او می خواهد به آنها طعم جدیدی برای آخرین تولیدشان بدهد، بچه ها و عروسک ها.
رابیدو به CBC گفت: “این کمی خاص است زیرا نمایش در سال 1950 ساخته شد، اما ارزش ها تغییر کرده است، تنوع و انرژی اطراف تئاتر تغییر کرده است.” صبح ویندزور.
صبح ویندزور8:42ACT متنوعترین نمایشهای تاکنون را اجرا میکند
ما در کنار موتاون زندگی میکنیم و فکر میکردیم اگر واقعاً بتوانیم استخدام کنیم، عالی نیست [and] با آن طعم موتاون ادامه دهید و آن را مانند یک احیا به نمایش بیاورید.”
موتاون نام مستعار دیترویت است که از برندی به همین نام گرفته شده است. در دهه 1960، موتاون به یک برچسب بزرگ متعلق به سیاهپوستان تبدیل شد که موسیقی روح را در آهنگ های پاپ قرار می داد.
ما مانند چهارمین شهر متنوع در کانادا هستیم. [we] رابیدو میگوید واقعاً میتواند این انرژی را در این نمایش بیاورد.
انطباق
شاید شناخته شده ترین نسخه از بچه ها و عروسک ها فیلمی اقتباسی محصول 1955 با بازی مارلون براندو است.
کارگردان دیگری از ACT، مویا مکآلیستر، استدلال میکند که نمایشهایی که توسط شرکتهای محلی روی صحنه میروند و بهطور سنتی با بازیگران سفیدپوست انتخاب میشوند، باید جوامعشان را بهتر بازتاب دهند.
مک آلیستر گفت: “ما استعدادهای بزرگی در این شهر از پیشینه ها و قومیت های مختلف داریم، و افراد بیشتری داریم که همیشه به شهر می آیند، بنابراین ما می خواهیم آن افراد را پیدا کنیم.” هر یک از برنامههای ما متنوع بوده است – به همین دلیل من به ACT پیوستم – اما ما فقط میخواهیم این برنامه به رشد خود ادامه دهد.
صحنه سازی
این دو کارگردان می گویند که نمایش آنها تحت تأثیر احیای سال 1976 است که از صدای موتاون در شماره های موسیقی خود استفاده می کرد.
رابیدو اذعان کرد: “ما درست در کنار دیترویت زندگی می کنیم، این در خون ماست.” ما می خواهیم انرژی نسخه 1976 را بگیریم و بپرسیم که امروز در ویندزور چه شکلی است؟
ما آدمهای مختلفی داریم که به برنامههای ما میآیند و به همین دلیل است که به این موضوع ادامه میدهیم.»
نسخه ACT از بچه ها و عروسک ها از 13 تا 23 اکتبر اجرا می شود.