نماینده لندن، اونت، در مسابقات ملی تشویق کننده ستاره ها، برای نوجوانان آلیس والز و سوفی رابرتسون-هوگ، که حدود یک دهه است در این ورزش تمرین کرده اند، بسیار مهم است.

والز 15 ساله می گوید: «این کار همیشه مورد علاقه من بوده است و همیشه مشتاقانه منتظر آن هستم. “مثل جایی است که می توانم به آنجا بروم و همه چیز را فراموش کنم.”

این دو بخشی از تیم زیر 16 سال Cheerstrike Royals Legacy هستند که در مسابقات ملی آخر هفته در آبشار نیاگارا با تیم هایی از سراسر کانادا رقابت خواهند کرد.

تمرین آنها برای روتین ها، که معمولاً کمی بیش از دو دقیقه طول می کشد، شدید است و نیاز به کار گروهی سختگیرانه دارد، که آنها می گویند نادیده گرفته می شود.

رابرتسون-هوگ 14 ساله گفت: “شیرلیدینگ ورزشی است که معنی دارد، این فقط کاری نیست که دختران انجام دهند تا دور بزنند و زیبا به نظر برسند.”

تشویق ستاره‌ها به قدرت و تمرین زیادی نیاز دارد، فقط به این دلیل که ما واقعاً سخت کار می‌کنیم تا بتوانیم یک برنامه روتین کامل را انجام دهیم که شامل ایستادن، دویدن و کوتاه‌قد کردن است.

سرمربی آنها آلینا ویلسی گفت: دختران چهار ساعت دو بار در هفته تمرین می کنند و تمرینات آنها بر روی استقامت و قدرت، همراه با ایجاد ظرفیت ذهنی برای آماده شدن برای رقابت متمرکز است.

این گروه متشکل از 18 ورزشکار که برای سومین سال متوالی به مسابقات ملی می‌روند، در فینال‌های کانادا نیز به دست آوردند – رویدادی که فقط دعوت‌شده است که در آن تشویق‌کنندگان می‌توانند بدون در نظر گرفتن گروه سنی خود با سایر ورزشکارانی که در سطح خود عمل می‌کنند رقابت کنند. .

دستیار مربی کلی مک نیکول گفت: “فینال برای کسانی است که داوران فکر می کنند بهترین تیم ها هستند، بنابراین این یک معامله بزرگ است و فقط یک فرصت سرگرم کننده برای دختران است که فصل خود را به پایان می برند.”

“ما بیشتر از فقط پریدن به اطراف انجام می دهیم”

دختران و مربیان آنها می گویند که با افسانه های زیادی در مورد تشویق کردن روبرو شده اند، از جمله اینکه آنها شعار می دهند و پوم پام می اندازند.

والز اجازه نمی دهد که او را دلسرد کند. او گفت، در عوض، او تفاوت بین تشویق کناری که بیشتر شناخته شده و با کلیشه‌ها مرتبط است و تشویق ستاره‌ها که به قدرت بدنی بیشتری نیاز دارد را برای مردم توضیح می‌دهد.

ویلسی گفت، عنصر کلیدی این ورزش، کار گروهی است که لازم است، زیرا بدون گرد هم آمدن ورزشکاران، انجام یک روال دشوار است.

او گفت: «ما بیشتر از پریدن به اطراف انجام می‌دهیم، بلکه انسان‌ها را بلند می‌کنیم و تلنگر می‌زنیم. من نسبت به این ورزش علاقه زیادی دارم زیرا به من آموخته است قوی و با اعتماد به نفس باشم.

به گفته مک نیکول، تشویق کردن در طول 10 سال گذشته مسیر طولانی را طی کرده است و طبق تجربه او، هر زمان که مردم تمرین و اجرای روتین تشویق‌کننده‌ها را تماشا می‌کنند، فوراً متوجه می‌شوند که این ورزش چقدر می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

او گفت: «در نهایت ما واقعاً به آنها افتخار می‌کنیم و آنها در درون خود می‌دانند که کاری بیش از پوم پوم‌ها انجام می‌دهند و به نظر من این شگفت‌انگیز است.

ویلسی و مک نیکول می گویند که در حالی که تیم سخت تلاش کرده اند تا برنده شوند، اولویت آنها این است که دختران از سرگرمی و در عین حال نشان دادن استعداد خود اطمینان حاصل کنند. والز و رابرتسون هاگ معتقدند که با بزرگترین رقابت فصل خود، در وضعیت خوبی قرار دارند.

رابرتسون-هاگ گفت: “ما سخت کار کرده ایم تا به اینجا برسیم، بنابراین فکر می کنم شانس خوبی داریم و در مورد آن هیجان زده هستم.”