اندرو دین راسل می گوید که ساختمان ترمینال بندر دیترویت بهترین منظره را از دیترویت و ویندزور ارائه می دهد.

این عکاس ساکن دیترویت ناراحت است که صاحبانش آن را خراب می کنند.

راسل می گوید که توانسته است برخی از “زیباترین مناظر” خود از این منطقه را از بالای پشت بام آن به تصویر بکشد.

او گفت: «برای دیترویت، این مانند یک تکه کوچک از بهشت ​​است. منظورم این است که شما ویندزور را در سمت راست دارید، دیترویت را در سمت چپ دارید، پل سفیر در حال تکمیل تصویر است.

“برای طلوع خورشید عالی است زیرا خورشید از سمت شرقی رودخانه آنجا می تابد. زیباست.”

این ساختمان تقریباً 100 ساله در کنار رودخانه دیترویت – درست در غرب پل سفیر از منظر ویندزور – قرار دارد و تقریباً 20 سال است که خالی مانده است. در درجه اول به عنوان یک انبار بزرگ استفاده می شد. در حال حاضر مشخص نیست که این زمین برای چه چیزی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

آلبرت کان معمار مشهور آمریکایی این ساختمان را طراحی کرده است. او همچنین در محلی برای سازه هایی مانند ساختمان تاریخی Walker Power Building ویندزور.

ساختمان ترمینال بندر دیترویت معمولاً به عنوان ساختمان قایق بوبلو نیز شناخته می شد زیرا کشتی های جزیره بوبلو در آن لنگر انداختند.

راسل می‌گوید اسکله قایق Boblo دقیقاً در آنجا بود – بنابراین مردم خاطرات خوبی از آن دارند – اما او همچنین می‌گوید که لایه دیگری از تاریخ برای خانواده‌های مرتبط با افرادی که در ساختمان کار می‌کردند وجود دارد.

ممکن است بسیاری از مردم اکنون آن را به عنوان چشم درد ببینند، اما حتی در حالت پوسیدگی آن، من این چیز زیبایی را می بینم.– اندرو دین راسل، عکاس

“من مجذوب تاریخی هستم که آن را احاطه کرده است. تاریک و فرسوده است. همه جا نشت و خرد شدن بتن وجود دارد. بدیهی است که ساختمانی در حال پوسیدگی است. شما سعی می کنید آنچه را قبلاً در آنجا می گذشت تصور کنید.

ممکن است بسیاری از مردم اکنون آن را به عنوان چشم درد ببینند، اما حتی در حالت پوسیدگی آن، من این چیز زیبایی را می بینم.

مارلی رابینسون، مسئول حفاظت معماری شعبه ویندزور/اسکس انتاریو، می‌گوید این تخریب به معنای یکی دیگر از نقاط عطفی در حال ناپدید شدن افق دیترویت است.

زمانی بود که استادیوم تایگر از کنار آب دیده می شد و خاطرات حضور در یک بازی با یکی از اعضای خانواده یا جو لوئیس آرنا را تداعی می کرد که خاطرات یک کنسرت یا بازی هاکی خاص را زنده می کرد.

رابینسون می گوید بسیاری از ساکنان جنوب غربی انتاریو قایق را از اسکله Boblo در آمهرستبورگ به جزیره بردند.

“دیدن ساختمان در اسکله، خاطرات روزهای گرم تابستان را تداعی می کند که در صف منتظر سواری برای سواری یا گرفتن بستنی از یکی از امتیازات متعدد هستند.”

با فایل هایی از مایکل ایوانز.