این روز هفتم است که برای 155000 کارمند دولت فدرال، از جمله حدود 6000 نفر در شمال انتاریو، در صف پیت است.
در حالی که برخی از آنها مستقیماً با مردم کار می کنند و اظهارنامه های مالیاتی و درخواست های گذرنامه را پردازش می کنند، برخی دیگر بسیار بیشتر در پشت صحنه هستند.
کریس سیرزپوتوفسکی یکی از 30 تکنسین دپارتمان فدرال شیلات و اقیانوس ها است که در Sault Ste مستقر است. ماری، و به کنترل جمعیت لامپرهای دریایی مهاجم کمک می کند.
او میگوید که در حال حاضر به جای شروع مسمومیت سالانه بسترهای تخمریزی لامپری در دریاچههای بزرگ، در حال حاضر در خط حمله هستند.
Sierzputowski گفت: “کاری که انجام می دهد این است که هر یک از درمان های ما را به تاخیر می اندازد و بنابراین از ما پشتیبانی می شود. و فقط زمان زیادی برای درمان وجود دارد که بتوانید کار خود را انجام دهید.” و افزود که لامپری ها در سال های اخیر در حال افزایش بوده اند. زیرا در طول کووید-19 نمیتوانستند بیرون بیایند و لامپکش را به کار ببرند.
یک کارمند 41 ساله فدرال که آخرین اعتصاب ملی بزرگ در سال 1991 را به یاد می آورد، می گوید که مانند همتایان خود در سراسر کشور، او و همکارانش مایلند افزایش دستمزد و سیاست های انعطاف پذیرتر کار از راه دور را ببینند.
اما Sierzputowski میگوید تکنسینهای لامپری همچنین امیدوارند که قرارداد جدید جبران تعطیلات آخر هفتهای را که در طول 19 روز در این زمینه کار میکنند، جبران کند، چیزی که به گفته او دیگر دانشمندان فدرال که در کنار آنها کار میکنند، هماکنون دریافت کردهاند.
او درباره این اعتصاب در زمان تورم گفت: زمان سختی است.
و احتمالاً مورد اقبال عمومی قرار نمی گیرد، زیرا آنها فکر می کنند که کارگران دولتی در حال حاضر بیش از حد دستمزد دریافت می کنند.
مارک پریماورا، که در مرکز جنگلداری دریاچه های بزرگ که توسط منابع طبیعی کانادا اداره می شود، کار می کند، رئیس اتحادیه محلی 89 دانشمند فدرال در Sault Ste است. ماری
او میگوید اگر در خط اعتصاب نبود، او و ادارهاش «فصل مزرعهای» خود را برنامهریزی میکردند تا به قطعههای آزمایشی کاج جک که در سراسر شمال نظارت میکنند بروند، که منجر به تکنیکهای جدید چوببرداری برای صنعت جنگل شده است. .
پریماورا گفت: “مردم واقعاً نمی دانند چه اتفاقی می افتد و ما چه می کنیم. ما خدمات ارزشمند خود را انجام می دهیم، اما چیزی شبیه به آماده سازی مالیات شما نیست. این قابل لمس است.”
“آنها واقعاً از بزرگی کاری که ما انجام می دهیم آگاه نیستند. جامعه علمی می داند.”
در شمال خلیج، 50 کارمند پشتیبانی از پایگاه نیروهای کانادایی در میان کارگران فدرال که در صف پیکت قدم میزنند، حضور دارند.
کن بوویر، رئیس اتحادیه محلی، میگوید که او نماینده همه از برقکارها گرفته تا کارکنان کلینیکهای پزشکی و آشپزها و ماشینهای ظرفشویی است.
او می گوید: «عملیات دولتی از قانون اینرسی پیروی می کند و این یک چرخ بزرگ است.
“من مطمئن هستم که هفته گذشته به نوعی به حرکت خود ادامه داد، اما من می بینم که به زودی، احتمالاً تا پایان این هفته، آن چرخ شروع به جدا شدن خواهد کرد.”
بوویر می گوید که شنیده است که آشپزخانه در طول اعتصاب شروع به خدمت رسانی به کارکنان نظامی در بشقاب های کاغذی کرده است و ممکن است مجبور شود فقط به وعده های غذایی آماده تبدیل شود.
او میگوید اعضایش پس از شنیدن صحبتهایشان در چند ماه گذشته درباره میزان «تعجب»شان از افزایش هزینههای مواد غذایی و سایر اقلام ضروری، قطعاً امیدوار به افزایش دستمزد «عادلانه» هستند.
برخی از خدمات فدرال ضروری تلقی شده اند و همچنان در طول اعتصاب ارائه می شوند.
در تیممینز، 260 کارمند سرویس کانادا وجود دارد که ادعاهای مربوط به بیمه کار، طرح بازنشستگی کانادا، امنیت سالمندی (OAS) و سایر برنامه های دولتی را بررسی می کنند.
اما آلانا پورتر، خزانهدار اتحادیه محلی، میگوید که 78 درصد از کارکنان پردازش آنها ضروری اعلام شدهاند و هنوز مشغول به کار هستند و تنها حدود 75 نفر از آنها در خط اعتراض باقی ماندهاند.
او گفت: “ما برای آنها اینجا هستیم. ما این کار را برای آنها انجام می دهیم.”
ما احساس نمیکنیم که بیش از حد درخواست میکنیم و امیدواریم که بتوانیم سطح کارگران کانادایی را در همه جا کمی بالا ببریم. ما فکر میکنیم که اگر دولت به طور منصفانه به کارمندان خود پرداخت کند، یک نمونه و نمونه است.