پس از رسیدن به بیمارستان با پسر دو ساله‌اش از طریق آمبولانس، آمهرستبورگ، برایانا بارنز، ساکن آنتنیا، مدت‌ها منتظر ماند – اما چیزی که انتظارش را نداشت این بود که چندین امدادگر در صف در کنار او باشند.

طبق آمار او، یک راهرو پر از حدود 16 امدادگر بود که منتظر تحویل بیماران خود به بیمارستان بودند.

بارنز که حدود 9 ساعت قبل از بستری شدن پسرش منتظر ماند، گفت: “من شاهد استفاده از خدمات حیاتی و منابع حیاتی هستم که اساساً به عنوان یک چسب زخم برای بیمارستان استفاده می شود.”

وضعیتی که بارنز و پسرش شاهد آن بودند، با عوامل متعددی در بازی بسیار رایج شده است. سیستم بیمارستانی انتاریو به دلیل افزایش تقاضا، کمبود نیرو و فضای محدود تحت تأثیر قرار گرفته است.

و علاوه بر این، خدمات اورژانسی در ویندزور به طور فزاینده‌ای مورد اتکا قرار می‌گیرد، که منجر به افزایش تعداد دقیقه‌هایی در یک ماه می‌شود که در آن آمبولانس در دسترس نیست – همچنین به عنوان کد سیاه شناخته می‌شود.

ماه گذشته، جولیان، پسر بارنز با یک واکنش آلرژیک شدید از خواب بیدار شد – کهیر، تورم و خس خس سینه. یک اپراتور 911 به او گفت که هنگام حرکت آمبولانس به او شات EpiPen بدهد.

بارنز هنگامی که به پردیس متروپولیتن بیمارستان منطقه ای ویندزور رسیدند، گفت که آنها را بررسی کردند و به آنها گفته شد که در یک راهرو منتظر بمانند. به دلیل واکنش جولیان و استفاده از EpiPen، امدادگران مجبور شدند او را تحت نظر بگیرند.

اما با گذشت ساعت ها، او گفت که راهرو به سرعت پر از امدادگران بیشتری می شود که مراقب بیماران خود نیز بودند.

“این واقعیت که ما از این منبع وحشتناکی استفاده می کنیم که داستان های وحشتناکی درباره آن در سراسر استان و منطقه خود می شنویم، در مورد افرادی که باید منتظر آمبولانس ها بمانند، زیرا آنها در آنجا نشسته اند. [emergency] برای چی؟ ما چه کار می کنیم؟» او گفت.

“این بسیار راهی برای من بود تا ببینم که چقدر شکسته است و کجا دارند وصله می‌کنند.”

بارنز به سی‌بی‌سی نیوز گفت که مراقبت‌هایی که جولیان دریافت کرد «شگفت‌انگیز» بود و ناامیدی او از این واقعیت است که کارکنان اورژانس از حضور در جامعه خودداری می‌کردند.

نه تنها این، بلکه بارنز گفت که امدادگرانی که مراقب جولیان هستند، نمی توانند کار زیادی انجام دهند. از آنجایی که پسرش وزن مورد نیاز بنادریل را برآورده نمی کرد، امدادگران برای تجویز آن باید از بیمارستان اجازه بگیرند.

و طبق گفته Essex-Windsor EMS، این اغلب زمانی اتفاق می افتد که بیماران در داخل بیمارستان با امدادگران هستند – برای درمان آنها به مجوز نیاز است.

امدادگران “ناامید”

بروس کراوتر، رئیس EMS Essex-Windsor به CBC News گفت که این اتفاق اغلب رخ می دهد. گاهی اوقات، یک امدادگر می‌تواند تمام شیفت کاری خود را فقط در انتظار انتقال بیمار به بیمارستان بگذراند.

کراوتر گفت که آنها همچنین از یک بیمار خواسته اند که 24 ساعت را روی برانکارد آمبولانس سپری کند و منتظر بستری شدن است.

او گفت این به این دلیل است که بیمارستان ها اغلب ظرفیت دارند و فضای تخت در دسترس ندارند. اورژانس ها بیماران را بر اساس فوریت اولویت بندی می کنند.

اما او افزود که در دو سال گذشته، آنها متوجه شده اند که افراد بیشتری از بخش اورژانس به عنوان مطب پزشک خانواده استفاده می کنند و نه برای مواقع ضروری.

او گفت: «آنچه که ما همچنین می‌بینیم این است که مردم، به‌ویژه در منطقه ویندزور-اسکس، بیشتر از میانگین استانی از آمبولانس‌ها برای ورود به بخش اورژانس استفاده می‌کنند که بین 10 تا 15 درصد بیشتر از میانگین استانی است.» .

یک دلیل می‌تواند این باشد که مردم فکر می‌کنند می‌توانند از آمبولانس برای دور زدن اتاق انتظار و جلوتر از صف استفاده کنند، اما اینطور نیست.»

او گفت که امدادگران “ناامید” هستند و سازمان ها هر کاری که می توانند انجام می دهند تا آنها را به انجام کار خود بازگردانند.

CBC News با بیمارستان منطقه ای ویندزور تماس گرفت، اما از اظهار نظر خودداری کرد.

سخنگوی استیو اروین در ایمیلی گفت که بیمارستان “بارها” در مورد این موضوع صحبت کرده است و زمانی اتفاق می‌افتد که “عقب‌افتادگی در بیمارستان وجود داشته باشد”. [emergency department]/در دسترس بودن تخت.”

هفته گذشته، بیمارستان برنامه جدیدی را با پلیس ویندزور اعلام کرد که در آن یک افسر و یک پرستار برای درمان افرادی که با مسائل مربوط به سلامت روان و اعتیاد در جامعه سروکار دارند، جفت می‌شوند.

در این اعلامیه، این بیمارستان گفت که بسیاری از افراد با مشکلات سلامت روان و اعتیاد در مواقعی که نیازی به اورژانس ندارند از اورژانس استفاده می کنند و امیدوار است این برنامه فضا را آزاد کند.

سازمان هایی که برای کاهش تاخیر بارگذاری تلاش می کنند

بارنز گفت که تمام این تجربه او را برای جامعه خود ترسانده است، اما اگر در آینده به آمبولانس نیاز داشته باشد نیز تردید بیشتری دارد.

او گفت: “اگر در این شهر بحرانی رخ دهد، اگر اتفاقی بیفتد، مردم می میرند، زیرا منابع کافی وجود ندارد و من از سطح شخصی نگران آن هستم.”

“جامعه ما در حال رشد است، ما شاهد افزایش موارد مختلف هستیم، از بیماری ها گرفته تا مصرف بیش از حد و سن، جمعیت در [Windsor-Essex] دارد پیر می‌شود، پس ما برای درمان آن‌ها یا اثبات‌های آینده خودمان چه می‌کنیم؟»

وقتی از کراتر در مورد نگرانی های بارنز پرسیده شد، گفت اگر مردم فکر می کنند در شرایط اضطراری هستند، همیشه باید با 911 تماس بگیرند.

اما او اضافه کرد که ابتکارات جدیدی برای جلوگیری از کد بلک انجام شده است، مانند نظارت بر چهار نفر از بیماران در بیمارستان و انتقال یک فرد به اتاق انتظار اورژانس در صورتی که وضعیت آنها وخیم نباشد.

این بیمارستان همچنین اخیراً پرستاران یا دستیارانی را استخدام کرده است که می توانند بیماران را به جای EMS ارزیابی و تماشا کنند.

در سال‌های اخیر، برنامه‌هایی نیز وجود دارد که به کاربران مکرر اورژانس، تماس‌های سلامت روان و اعضای جامعه سالمندانی که منتظر ورود به خانه مراقبت طولانی‌مدت هستند، پاسخ می‌دهد.

در پاییز امسال، کراوتر همچنین گفت که مدل مراقبت آنها در حال تغییر است تا به EMS اجازه دهد تا افراد را با گزینه‌های مراقبت خارج از اورژانس، مانند مراقبت فوری یا بهداشت از راه دور، مرتبط کند.

اما او همچنین مردم را تشویق کرد تا به وب سایت Essex-Windsor EMS، Make the Right Call، مراجعه کنند، که می تواند به مردم کمک کند تا بهتر قضاوت کنند که در کدام موقعیت ها به آمبولانس نیاز است.