سال 2020 نه تنها پزشکان بلکه همه کارگران خط مقدم برادری پزشکی سال چشمگیری بوده است. علاوه بر مبارزه با همه گیری جهانی مداوم ، آنها بیش از حد تحت فشار برای مدیریت و رسیدگی به بیماران مبتلا به بیماری های غیرواگیر نیز هستند.

اخیرا نظرسنجی WHO از 155 کشور انجام شده در ماه مه 2020 نشان داد که 53 درصد از کشورهای مورد بررسی خدمات درمان فشار خون بالا را به طور جزئی یا مختل کرده اند. 49 درصد برای درمان دیابت و عوارض مربوط به دیابت ؛ 42 درصد برای درمان سرطان ، و 31 درصد برای موارد اضطراری قلب و عروق. گذشته از همه اینها موضوع سلامت روان همه به ویژه افراد مسن – با ترس از ابتلا به ویروس یا مرگ یا ناشناخته بودن یا کنار آمدن با بیماری همه گیر – نیز توجه بسیاری را به خود جلب می کند.

در تمام این موارد ، یکی از زمینه های قابل توجهی که به شدت نادیده گرفته می شود و سلامت مادر و کودک را در بیماری NCD تهدید می کند ، دیابت بارداری (GDM) یا دیابت تشخیص داده شده در دوران بارداری است. جای تعجب نیست ، به نظر می رسد به موازات افزایش شیوع دیابت ، شیوع GDM در حال افزایش است که تقریباً پنج میلیون زن در سال بر آن تأثیر می گذارد. درست مثل انواع دیگر دیابت ، باعث قند خون بالا می شود که می تواند بر سلامت زنان باردار و کودک متولد شده تأثیر بگذارد.

درک این نکته مهم است که مدیریت دیابت و عوارض ناشی از آن بار اقتصادی زیادی را به جامعه تحمیل می کند. برای کنترل این اپیدمی نیز به فوریت به استراتژی های مثر نیاز است. شیوع GDM گزارش شده است که از 3.8 درصد در کشمیر تا 6.2 درصد در میسور ، 9.5 درصد در غرب هند و 17.9 درصد در تامیل نادو متغیر است. در مطالعات جدیدتر ، با استفاده از معیارهای مختلف ، میزان شیوع 35٪ از پنجاب و 41٪ از Lucknow گزارش شده است.

با کمال تعجب یادآور می شوم که داده های منتشر نشده خود ما حاکی از آن است که 30 درصد از مادرانی که با مشاوران ما در دیابت بارداری شرکت می کنند ، مبتلا به دیابت بارداری هستند و همچنین ما در حال بررسی امکان شناسایی نشانگرهای زیستی هستیم تا بتوان آنها را زودتر تشخیص داد. تفاوت های جغرافیایی شیوع به اختلاف سن و / یا وضعیت اقتصادی اقتصادی زنان باردار در این مناطق نسبت داده شده است. تخمین زده می شود که در هر زمان مشخص حدود 4 میلیون زن تحت تأثیر GDM در هند قرار بگیرند.

تأثیر دیابت بارداری

GDM نه تنها بر سلامت فوری مادر (پره اکلامپسی ، تولد نوزاد ، ماکروزومی و نیاز به سزارین) و نتایج نوزادی (افت قند خون ، ناراحتی تنفسی ، افزایش خطر بیماری مادرزادی قلب) تأثیر می گذارد بلکه خطر دیابت نوع 2 در مادر را نیز در آینده افزایش می دهد. به عنوان کودک ادبیات موجود نشان می دهد که دیابت پیش دیابت و دیابت تقریباً در شش میلیون تولد فقط در هند تحت تأثیر قرار می دهند که 90 درصد آنها ناشی از GDM است. کودکانی که در بارداری GDM متولد می شوند با افزایش چاقی و دیابت نوع 2 روبرو می شوند. سنگ بنای اصلی برای مدیریت GDM کنترل قند خون و دریافت مواد غذایی با کیفیت است. مدیریت GDM در هند پیچیده است و چالش های موجود چند عاملی هستند.

پرستاران به عنوان مربی

ما باید درک کنیم که تشخیص GDM ممکن است بر سلامت روان ، عملکرد و کیفیت زندگی زنان تأثیر بگذارد ، و تأثیرات بالقوه منفی بر پایبندی به درمان دارد. شناسایی و رسیدگی به نیازهای روانی و عاطفی زنان مبتلا به GDM می تواند فوایدی برای تغییر رفتار طولانی مدت پایدار بدنبال بارداری مبتلا داشته باشد. پرستاران مربی هستند زیرا در آموزش بیماران برای مدیریت بیماری خود بسیار نقش دارند. ادبیات موجود نتایج مثبتی را از طریق “آموزش” در مورد وضعیت مادر در هنگام پرستاران درگیر کرده و آموزش دیابت در بهبود کنترل قند خون کمک می کند. آنها معلمان هستند و برای بیماران در مورد وضعیت آنها توضیح می دهند ، آنها را در مورد بیماری ، عوارض احتمالی و نتایج آزمایش به آنها اطلاع می دهند. ما به مربیان پرستار خود نیاز داریم تا در این فرایند یادگیری-یادگیری مهارت داشته باشند ، جایی که آنها به خواسته ها و نیازهای بیماران خود گوش فرا می دهند و از دیابت ، از جمله عوارض و مشکلات ، شناخت و شناخت خوبی دارند. آموزش بهتر بیمار دیابتی موجب بهبود مراقبت از خود بیمار از طریق درک بهتر بیماری او می شود.

ما باید پرستاران خود را توانمند کنیم

در حالی که ما به دنبال کمبود جهانی پرستار هستیم ، نیاز به اقدام فوری از جمله افزایش استخدام پرستار از طریق مسیرهای سنتی دانشگاه و گسترش نقش های جدید و کارآموزی وجود دارد. هر رویکرد به کارگاه های بالینی نیاز دارد تا ضمن ارائه پشتیبانی از نیروی کار موجود برای ارائه مراقبت های درجه یک ، توانایی تدریس خود را افزایش دهند. بیماری های NCD به خصوص با هزینه داروها ، از مرگ و میر بالاتری برخوردار هستند. پرستاران یک مراقب پیشرفته و محرک هستند و آنها نقش مهمی در مشاوره به بیماران در مورد بسیاری از روشهای غیر دارویی دارند که به آنها در کاهش داروها کمک می کند – توصیه های رژیم غذایی ، تغییر سبک زندگی و غیره. پرستاران نقش مهمی در آموزش مادران باردار و مادران شیرده در این مورد دارند. .

بیماری های غیرواگیر (NCD) مهمترین عامل مرگ و میر در سطح جهان است که هر ساله افراد بیشتری را از همه علل دیگر می کشد اما این بیماری ها تا حد زیادی قابل پیشگیری هستند. این بیماری ها به طور موثری قابل درمان و کنترل هستند. ما می توانیم روند را تغییر دهیم. اما ما یک راه طولانی در پیش داریم.

نویسنده یک متخصص مغز و اعصاب است و بنیانگذار رئیس گروه Cloudnine بیمارستان است

همچنین بخوانید: هر آنچه در مورد دیابت بارداری هنگام بارداری باید بدانید