مستاجران دو ساختمان آپارتمانی که اخیراً فروخته شده در محله هورون هایتس لندن با تهدیدهایی مبنی بر لغو اجاره نامه های صاحبخانه مواجه هستند که یک گروه مدافع مستاجران آن را “کاملا گمراه کننده” می خواند.

تعداد انگشت شماری از مستاجران دو ساختمان آپارتمان هفت طبقه در خیابان وبستر 1270 و 1280، در نزدیکی خیابان هورون و خیابان هایبری، تنها چند هفته پس از فروش این دو ساختمان در 30 مارس، نامه هایی دریافت کردند.

اسناد املاک نشان می دهد که ساختمان ها به قیمت 2.3 میلیون دلار توسط یک شرکت مستقر در تورنتو که با نام Webster Apartments Inc ثبت شده است خریداری شده است. این دو ساختمان با هم حدود 140 واحد اجاره ای دارند.

سی‌بی‌سی نیوز نسخه‌ای از نامه ارسال شده به یک مستاجر را در خیابان وبستر 1280 مشاهده کرده است. همسایه‌ها می‌گویند که تعداد انگشت شماری از مستاجرین در هر دو ساختمان، اگرچه نه همه مستاجرین، نامه‌های مشابهی دریافت کرده‌اند. در این نامه آمده است که ساختمان برای بسیاری از افراد خراب شده است. سال‌ها» و نیاز به «نوسازی گسترده» دارد.

در این نامه آمده است که عملیات بازسازی 7 تا 10 ماه طول خواهد کشید.

در این نامه آمده است: «بنابراین، ما چاره‌ای نداریم جز اینکه اجاره‌نامه شما را که از 31 اوت 2023 اجرایی می‌شود، فسخ کنیم.

در ادامه این نامه آمده است: «در حالی که می‌دانیم این نامه ممکن است تعجب‌آور باشد، اما به‌خوبی از حقوق خود به عنوان مالک ساختمان برای فسخ اجاره شما و انجام اصلاحات لازم در صورت لزوم برخورداریم».

CBC News برای اظهار نظر با Sarita Mathema، نماینده شرکت ذکر شده در نامه تماس گرفت، اما تا زمان انتشار پاسخی دریافت نکرد.

جردن اسمیت از گروه حقوق مستاجران ACORN گفت این نامه “بسیار گمراه کننده و ترسناک” است.

اسمیت گفت: “دریافت نامه ای مانند این صراحتاً ترسناک است اگر مستاجر هستید.” طبیعتاً تهدیدآمیز است.

اسمیت گفت که نامه دارای نادرستی های زیادی در مورد حقوق مستاجران بر اساس قانون اجاره های مسکونی انتاریو در مواردی است که صاحبخانه می خواهد مستاجر برای نوسازی ترک کند.

مستاجرین حق بازگشت دارند

اسمیت خاطرنشان می کند که مستاجران می توانند با درخواست مالک برای ترک مخالفت کنند و فقط باید در پاسخ به حکم هیئت مستاجر صاحبخانه (LTB)، یک دادگاه استانی که در مورد مسائل صاحبخانه و مستاجر قضاوت می کند، محل را تخلیه کنند. همچنین، اسمیت گفت مستاجرینی که برای نوسازی ترک می‌کنند، از حق قانونی برای بازگشت به همان واحد پس از تکمیل تعمیرات برخوردارند.

اسمیت گفت: «گفتن اینکه قراردادهای اجاره آنها فسخ شده است، کنار گذاشتن یک قطعه واقعاً بزرگ از پازل است.

در نامه ای که برای برخی از مستاجران ارسال شده است به فرم های N13 و N9 اشاره شده است که ادعا می کند “صادر شده توسط هیئت مدیره موجر و مستاجر”.

با این حال اسمیت گفت که این یک بیانیه نادرست دیگر است، زیرا هیچ یک از این فرم ها توسط LTB صادر نشده است. N13 توسط مالکان برای ارائه اخطار قانونی به مستاجر مبنی بر قصد آنها برای تعمیر یا تخریب یک واحد استفاده می شود.

فرم N9 به مستاجر اجازه می دهد تا اخطار حقوقی مالک را در مورد قصد خود برای پایان دادن به اجاره ارائه دهد.

در نامه‌ای که توسط سی‌بی‌سی نیوز مشاهده شد، آمده است که صاحبخانه «فقط موظف است» در صورت خروج مستاجران، سه ماه اجاره (3000 دلار) به عنوان غرامت بدهد. اما این پیشنهاد به 5000 دلار در صورت خروج تا پایان ماه می کاهش یافت.

اسمیت گفت که چنین مشوق‌هایی باعث سردرگمی مستاجران می‌شود که آیا بهتر است بمانند و بجنگند یا پول را بگیرند و بروند.

او گفت: «این تاکتیکی است که بیشتر و بیشتر در لندن شاهد آن هستیم.

مستاجران می ترسند که مجبور به ترک آن شوند

میشل جولیمور به مدت هشت سال در خیابان وبستر 1280 زندگی می کند. او نامه ای دریافت کرد و آن را تاکتیکی برای حذف و جایگزینی مستاجران بلندمدت می داند که اجاره بهای کمتر از ارزش فعلی بازار را پرداخت می کنند.

جولیمور، که با پرداخت های ناتوانی زندگی می کند و از پسر بالغی که دارای نوعی اوتیسم به نام سندرم آسپرگر است حمایت می کند، گفت: «این یک پول گرفتن است. او گفت که سوئیت او به تعمیرات گسترده نیاز ندارد.

او گفت: «برای من کاملاً غیر ضروری است که حرکت کنم. “من احساس می کنم آنها از افراد در ODSP سوء استفاده می کنند [the Ontario Disability Support Program]”

جولی گالاگر یک بیوه 72 ساله است که به مدت 20 سال در خیابان وبستر 1280 زندگی می کند. او این محله را دوست دارد زیرا دیگر رانندگی نمی کند و می تواند به فروشگاه های اطراف راه برود. او همچنین یک جامعه دوستان در ساختمان خود دارد. او گفت که نمی تواند نرخ های فعلی بازار را برای یک آپارتمان یک خوابه مشابه، که احتمالاً تقریباً دو برابر 913 دلاری است که در حال حاضر می پردازد، بپردازد.

گالاگر گفت: «ما سالمندان جایی برای رفتن نداریم. “من نمی توانم ماهیانه 2000 دلار بپردازم، ما بی خانمان خواهیم شد.”

گالاگر هنوز نامه ای دریافت نکرده است، اما می گوید همه مستاجران این دو ساختمان معتقدند که در حال آمدن هستند.