به آهستگی ، این مسئله را برطرف می کند – تأیید 85 نام جدید در پنج سال گذشته ، در حالی که 54 نام دیگر را رد می کند. هرکسی می تواند نام خود را بصورت رایگان ارسال کند ، سپس توسط هیئت اسامی جغرافیایی انتاریو مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. CBC لیست کاملی از آنچه هیئت مدیره توصیه و رد کرده است را بدست آورده است که می توانید برای خواندن به پایین پیمایش کنید.

هر دو لیست دارای منابع طبیعی هستند. جزیره Bonfire ، کوه Caribou ، Hurricane Island ، Rock Lake ، Splashing Rock Lake و Whiskey Jack Lake همه مورد تأیید قرار گرفتند. پیشنهادهایی مانند دریاچه بلو باتر ، جزیره آب های درخشان و جزیره سگ های زرد اینگونه نبود.

به نظر می رسید که هیئت مدیره نوعی بی احترامی به لون ها را دارد ، و Calling Loons Cove ، Lost Loon Island و Two Loon Island را رد می کند ، اگرچه جزیره Loon را تأیید کرد.

بسیاری از مطالب ارسالی به نام افراد نامگذاری شده اند. دریاچه های آلیس ، دریاچه آرمسترانگ ، جزیره النور و نهر McPhee مجاز بودند. اما هیئت مدیره به دریاچه های بتی ، جان دریاچه ، جزیره مایک ، دریاچه ترزا و خلیج ویلما نه گفت. قابل توجه ، رابرت لیک رد شد ، اما رابرتز لیک تأیید شد.

برخی از متقاضیان خلاقیت بیشتری به خرج دادند و با ارسال سیگار دریاچه ، جزیره پوپس ، کوه دنده ، همه رد شدند. یک متقاضی حتی سعی کرد نام جزیره من را ارائه دهد ، حتی اگر مالک این جزیره باشید نیز مجاز نیست.

جنیفر مک موری در یک ایمیل ، متخصص اسامی جغرافیایی استان در وزارت منابع طبیعی و جنگلداری ، نوشت: “این نام می تواند باعث ایجاد سردرگمی در ارائه خدمات اضطراری ، به ویژه در دریاچه ای با جزایر متعدد شود.”

قوانین سختگیرانه برای نام های جدید

هیئت مدیره با لیست دقیق قوانین نامگذاری هدایت می شود. موارد ارسالی نمی توانند با نام دیگر ویژگی های مشابه باشند و هیچ کلمه بدی مجاز نیست یا اسامی ممکن است تبلیغاتی به نظر برسد.

وقتی صحبت از افراد می شود ، نامی مورد توجه قرار نمی گیرد مگر اینکه آن شخص حداقل پنج سال درگذشته باشد. حتی در آن زمان ، معیارهای خاصی وجود دارد. فرد باید میراثی از خود به جای بگذارد ، چه از نظر محلی ، چه از نظر استانی و چه از نظر ملی.

حتی یک قانون در مورد نام بردن از آن برای بزرگداشت قربانی یک حادثه یا یک فاجعه در صورت عدم ترک نوعی میراث وجود دارد.

اولویت با نام های جغرافیایی است که حداقل 20 سال به صورت محلی استفاده شده است. اگر نامی متناسب با تمام این معیارها باشد ، وزارتخانه با دریافت بازخورد از جوامعی که نام جدید در آن پیشنهاد شده است ، فعالیت های گسترده ای را انجام می دهد.

مک موری گفت: “ارتباط با برخی از جوامع بیش از جوامع چالش برانگیزتر است.” تیم او از طریق ایمیل ها و رسانه های اجتماعی ارتباط برقرار می کند. از افراد محلی خواسته می شود با آنچه در مورد این ویژگی می دانند ، همه اسامی که برای آن استفاده می کنند و اگر از نام پیشنهادی پشتیبانی می کنند یا نه ، پاسخ دهند.

جزیره Hurtubise در هر دو لیست رد شده و پذیرفته شده قرار دارد. کیت پرین مالک این جزیره ، در دریاچه پاناچه در جنوب غربی سودبری است و نام را ارائه داد.

او فکر می کند این نام در ابتدا تکذیب شد زیرا استان به مشاوره بیشتری نیاز داشت ، که می تواند در جوامع کلبه ای فصلی مشکل باشد. پرین ، نجاری نیمه بازنشسته تورنتو ، این جزیره را در سال 2004 خریداری کرد و همیشه آن را با نام Hurtubise می شناخته است. او می خواست آن را رسمی کند.

این نام از جوزف رائول هرتوبیسه (Joseph Raoul Hurtubise) گرفته شده است که پزشک ، نماینده مجلس نیپیسینگ ، سناتور و مالک جزیره قبلی بود.

پرین ، که از این جزیره به عنوان خانه تابستانی خود استفاده می کند ، گفت: “هنگامی که فهمیدیم این شخص چه کسی است … احساس کردیم که مهم است که نامگذاری صحیح نامگذاری جزیره انجام شود.”

هنگامی که این نام در سال 2017 تأیید شد ، برای پرین یک گواهی تصمیم گیری رسمی با نقشه و مختصات ارسال شد. هنوز در Google نشان داده نشده است.

“یکی از پروژه های خاموش کردن COVID در زمستان ممکن است این باشد که ببینم آیا می توانم Google Maps را به درستی نشان دهم.”

“کسی شروع به نامیدن آن کرد”

چندین بار ارسال نام به زبانهای بومی وجود داشته است. جزیره Minisaabik ، Ohnigahmeesing ، جزیره Tsitonhowisenhne ، Weecogameeng و Wecoggahming از جمله موارد مورد تأیید بودند.

نام هایی مانند Mnzhign-Mnis Wiikwed و EeWahKee Island نبودند.

مک موری گفت که این وزارتخانه با جوامع محلی بومی مشورت می کند تا مطمئن شود نام های پیشنهادی قبل از رسمی شدن واقعاً استفاده می شوند.

وی در یک ایمیل گفت: “در یک مورد ، نام بومی متفاوت از آن پیشنهادی تأیید شد ، پس از تحقیق و مشاوره به پایان رسید.”

مری آن کوربیر در دانشگاه سودبری به تدریس Anishinaabemowin پرداخته و آنچه را که در یک نام است مطالعه می کند. او توانست به ترجمه چندین نام در لیست کمک کند ، اما دیگران گیر او را گرفتند. او فکر می کند برخی ممکن است موهاک باشند.

او همیشه از دیدن استفاده از Anishinaabemowin خوشحال است اما لازم نیست منتظر بماند تا رسمی شود.

وی گفت: “اینطور نیست که ما مانند آنیشیناآبگ مانند دولت انتاریو نشستیم و گفتیم” خوب ، نام رسمی این مکان چیست؟ ” “کسی آن را چیزی خواند.”