هنگامی که الساندرو کوستانتینی Refettorio، تئاتر روباز آینده در سادبری، اونت، را توصیف می کند، غذا در ذهنش است.

او گفت: «این یک مکان تجمع است، یک سالن غذاخوری مشترک برای روح.

کوستانتینی مدیر هنری و مدیر اجرایی YES Theatre و Sudbury Theatre Centre است.

جدیدترین پروژه Yes Theatre جایی را اشغال می‌کند که قبلاً در مرکز شهر سادبری جای خالی بود و آن را به یک سالن 150 نفری در فضای باز تبدیل می‌کند.

کوستانتینی گفت که از سرآشپز ایتالیایی ماسیمو بوتورا و پروژه سال 2017 خود الهام گرفته است که در آن او رفتتوریو یا فضای غذاخوری مشترک خود را در طول نمایشگاه میلان افتتاح کرد.

کوستانتینی گفت: «او این کار را به عهده گرفت، این کلیسا بود که رها شد، و سپس تبدیل به یک تئاتر شد که سپس متروک شد.

و او تعدادی از بزرگترین طراحان ایتالیا را آورد و فضا را به این سالن غذاخوری باشکوه تبدیل کرد.

پس از ساخت سالن غذاخوری، سازمان غیرانتفاعی Bottura به نام Food for Soul، سرآشپزهای درجه یک جهانی را آورد که برای جمعیت آسیب پذیر شهر غذا درست می کردند.

کوستانتینی می خواهد که Refettorio محل تجمع مشابهی باشد.

طبیعتاً این یک فضای مرکز شهر است، باید برای همه کسانی که وجود دارند، زندگی می کنند، و کار می کنند، و در مرکز شهر ما بازی می کنند، دسترسی داشته باشند.»

آوریل گذشته تئاتر YES مبلغ 750,000 دلار از استان برای کمک به ساخت این فضا دریافت کرد که در آن زمان 2.8 میلیون دلار هزینه برآورد شد.

کوستانتینی گفت که طبق بودجه و برنامه ریزی شده است که تا اوایل آگوست افتتاح شود.

اجراهای رومئو و ژولیت و همیشه و همیشه: موسیقی شانیا تواین قبلاً در همان ماه اول برنامه ریزی شده است.

ما واقعاً می‌خواهیم که این مکان فقط مانند یک باشگاه جنگلی باشد تا هنرمندان بتوانند بازی کنند، خلق کنند، و کاوش کنند.– الساندرو کنستانتینی

اما کوستانتینی گفت که می خواهد این فضا فراتر از تئاتر زنده تکامل یابد. او می‌خواهد همه چیز از کنسرت گرفته تا کلاس‌ها و حتی تجربه‌های غذاخوری آزاد در این فضا وجود داشته باشد.

یک ساختمان دو طبقه در این محل در حال ساخت است که شامل دستشویی های جهانی، آشپزخانه، غرفه های فنی و محوطه هنرمندان خواهد بود.

کوستانتینی گفت که آنها هنوز به منویی نرسیده‌اند، اما مطمئناً شامل شراب و چیزی ساده مانند ژلاتو یا پیتزا می‌شود.

بیشتر از همه، او می‌خواهد این فضا فضایی برای بیان هنری باشد که موانعی را برای پدیدآورندگان برای اجرای عمومی آثارشان برطرف کند.

کنستانتینی گفت: «ما واقعاً می‌خواهیم که این سالن فقط مانند یک باشگاه جنگلی باشد که هنرمندان بتوانند بازی کنند، خلق کنند و کشف کنند.

و دامنه کار هر چیزی خواهد بود از، می دانید، خوانش های کوچک، تا تولیدات تئاتر موزیکال در مقیاس کامل و هر چیزی در این بین.»